Dünya gözüyle Ege'nin ilk gezmeleri...

Kuzum daha 10 günlükken...Yavrucak o oyuncaktan ne anlasın,biz de hevesle oturttuk...Ne kadar küçükmüşsün bitanem, ve ne kadar çirkin :))  Oysaki bize çok çok güzel gözüküyordun...

    Kuzucuk 12 günlükken gezmeye, Lazienki Park a gittik...Ben evde durmaktan çok sıkılmıştım, annemin daha kırkınız çıkmadı demesine rağmen hazırlanıp yola düştüm...Egem ise hiç rahat gezdirmedi,sürekli ağladı durdu...Polonyalı sessiz sessiz duran bebekleri gördükçe, bizimki neden durmuyo diye sordum durdum...Cevap belliydi,bizimkinin kanı has be has Türk kanıydı...

 Lazienki parkta  mutlu ve acemi aile...

      Egem 2 haftalıkken,Wilanow sarayının bahçesinde...

Kuzumun aramıza katılışı...

Annem ve ben kuzuma hayran hayran bakıyoruz...

Sağ tarafta; babam, aşkım, annem, beni doğumda yalnız bırakmayan canım arkadaşım Mine ve eşi Taner abi...










Aslında oğlumun yakasına bir tane nazar boncuğu iliştirmiştim ama hemşire "Bu da ne? Bu çocuğa zarar verir!" diyerek çıkarmıştı.

Sezeryana 10 gün kala

 

Oğlumuzun başı yukarda olduğundan doğumun sezeryanla olacağı kesinleşmişti. Böyle olunca bizim içinde bir nevi geri sayım başlamış oldu. Doktorumuzun verdiği sezeryan tarihine 10 gün kala biz de hem temiz hava almak hem de stres atmak için Varşova'ya 30 km uzaklıktaki Nieporet gölüne pikniğe gittik. Dönmemekte ısrar eden inatçı oğlum ise oksijeni alıp köfteleri yiyince tekmeleri arttırdı.