Sayfalar

14 Nisan 2011 Perşembe

Ahmet Ege 1 Yaşında

 Kuzum aramıza katıldığından beri zaman nasıl geçiyor hiç anlamıyoruz,günler su gibi akıp gidiyor sanki...ve yine biz anlamadan minik kuzum 1 yaşını dordurdu :)) kaymağıma doğum günü partisi düzenledik, sağolsun arkadaşlarımız da bizi bu mutlu günümüzde yalnız bırakmadı...iki günlük hazırlıktan sonra masayı donattık, salonu süsledik, yaşpastasını yaptık, oğluşumu da giyindirdik kuşandırdık ve mum üfleme zamanı geldi .Lakin bizim minik daha üflemeyi beceremiyordu, sağolsun ablaları ve abisi yadımcı oldular bu konuda :))

   Kuzum ne olduğunu anlamak için şaşkın şaşkın etrafa bakarken babasının ellrininden kayıverdi ve patttttttt yerde...Egemin bi yerine birşey olmadığını anlayınca da herkes başladı gülmeye..Nazar çıktı dedik, sandalyeye ' ah ah ' yaptık geçti :))  






 
  Baya da kalabalıkmışız aslında :)) Eksiklerimiz de vardı tabii ki :((



Egemin arkadaşı Ahmet Erdem...Gerçi onlardaha birbirleriyle pek oynamayı bilmiyorlar,ama yine de görünce hemen tanıyor kuzuşum arkadaşını ....


 İYİ Kİ DOĞDUN EGEEEEE.....ALKIŞŞŞŞŞŞ!!!!

    Aşkımla ben çok heyecanlandık, ne de olsa minik kuzumuzun ilk doğum günü...Hele ben, sevinçten  gözlerim doldu doldu ama boşalamadı...Zaten kuzum doğduğundan beri benim gözler çeşme oldu çıktı...Başta lohusalıktan geçer dedilerdi, ama gene de hasar kaldı bende :))






     Veeee gecenin sonuna doğru uykusu geldi miniğimin...Ahh o kafasını omzuma koyması yok mu, eriyorum eriyorum yaaa...Hiç kalkmasın saatlerce tutarım öyle sanki :))) 

8 Nisan 2011 Cuma

Ve İlk Tutunmadan Adımlar...

     Minik kuzum, Ahmet Egem üç gündür hiç biryere tutunmadan birkaç adım atabiliyor :)) Yaklaşık bir haftadır tek elle elimizi tutarak yürüyebiliyor, hatta kuzuşum bir eliyle benim elini tutup bir eliyle de trenini ipiyle çekiyor...Çok heyecanlıyız ailecek!!! Kuzum yürümenin tadına varıyor, yürüdükçe sevinip gülüyor kendi başarısına, biz de onun büyüdüğünü görüp mutlu oluyoruz...Vay be zaman ne kadar çabuk geçiyor, çok değil daha geçen sene son günlerim geçmek bilmiyordu, yavruma kavuşma heyecanı sarmıştı bizi...Şimdi ise yavrumun yürüme heyecanı sardı !!!
      Ah bi tam yürümeyi öğrense, şu Polonya 'nın güzelim çocuk parklarının tadını çıkarabilse gitmeden! Havalar güzel gidiyor diye heveslenip kumla oynasın diye kova, kürek, vs. almıştı annesi ama buraya tekrardan kış geldi :((  Hoş yavrumun kumla oynayacağından da emin değilim gerçi, herşeyi ağzına aldığı gibi kumları da yemeye kalkabilir. Ama tatile gitmeden kumla oynamayı, suda yüzmeyi öğrenmesi lazım...Kolluk bile aldık şimdiden, küvette antreman yaptırıyoruz arada sırada :))  Kuzumla birlikte, bizim de içimizdeki çocuk ortaya çıkıp boy göstermeye başladı :))  Hem anne hem çocuk olmak, zor zanaat....