Egem birkaç gündür iyice yürümeye başladı...Ancak düşerek durabilse de, bir yere tutunup ayağa kalkıyor ve tekrar başlıyor tıpıdık tıpıdık evde dört dönmeye... Yürümenin tadına vardı ya, artık tutabilene aşkolsun!!! Bezini bile değiştiremiyorum, onu oyalamak için uğraşırken bazen 10 dakika sürüyor bir bez değiştirmek...Eline diş fırçası veriyorum, kendi telsizini, bazen bebe yağı ama en etkilisi müzik çalan cep telefonu. Kuzuşumu ne kadar cep telefonundan uzak tutmak istesem de çaresiz kalıyorum çoğu zaman :(( Oyuncaklara karşı ilgisi de azaldı bu günlerde. Tek derdi oradan oraya yürümek,eline kumandayı veya birşeyi alıp taşımak, gidip televizyonun düğmesine basarak açmaya çalışmak...Minicik boyuyla çok komik geliyor bize, yürüyen küçük adam :))
Oğluşumun tam parklara gidip yürüyeceği zaman aslında ama burada hava tekrar soğudu.İnanmak güç ama 3 mayısda akşam kar yağdı, eğer öncesinde yağmur yağmamış olsaydı kesin 5 veya 10 cm tutardı.Şu anda hava güneşli,eğer kuzum uyanana kadar hava kapanıp yağmur başlamazsa parka götüreceğim balımı, kaydıraktan kaysın azıcık..( kaydıraktan kaymayı da çok seviyor )
Ahmet Egem, 14 Nisan 2010 yılında girdi hayatımıza. Tıpkı bir güneş gibi doğdu ve daha önce dünyamın etrafında dönen ben, şimdi hem dünyamın hem de güneşimin etrafında dönüyordum...
